مقاله کسب و کار مجازی

ﻣﻘﺪﻣﻪ مقاله کسب و کار مجازی

ﺳﺮﻋﺖ، ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺳﻮﻡ ﻭ ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ می ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻟﺰﻭﻡ ﻫﻤﺎهنگی ﻭ ﻫﻤﮕﺎمی ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋلی ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧ ﻬﺎ ﻭ ﺑﻨﮕﺎﻫ ﻬﺎی ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﻭ… ﺭﺍ   می ﻃﻠﺒﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺣﺎلی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ  ﻛﻪ ﻳﻚ ﺷﺨﺺ ﻭ ﻳﺎ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﻛﺎﺭی ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﺧﺎصی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﭘﺲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮﺩﻥ، ﻛﺎﺭی ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ می ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻪ ﺛﺒﺎﺕ، ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺷﺒﻜﻪ ﻫﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺪهی می ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ، ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻭﺍﺑﺴﺘگی ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﺷﺮﻛﺎﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺘکی ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺰﻳﺖ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژﻳکی ﺳﺎﺧﺘﻪ می ﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺳﺎﺯ ﻗﺪﻳمی. ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ، ﺟﻬﺎنی ﺷﺪﻥ، ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺷﺪﻥ ﭼﺮﺧﻪ ﻋﻤﺮ ﻣﺤﺼﻮﻝ، ﻣﺸﺘﺮی ﮔﺮﺍیی ﻭ … ﻣﺤﻴﻂ ﺳﻨتی ﻛﺴﺐ ﻭ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺤﻴﻂ ﭘﻮﻳﺎﺗﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺷﻜﻞ ﻫﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﺳﺎﺯﻣﺎنی، ﺑﺮﺍی ﺭﻭﻳﺎﺭﻭیی ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺘﻐﻴﺮ، ﻣﺘﺪﺍﻭﻟﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎن های ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ، ﭘﻮﻳﺎ ﻭ ﻣﺘﺤﻮﻝ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎن ها، ﻣﺮﺯﻫﺎی ﺳﻨتی ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫـﻨﺪ ﺁﻣﻴﺨﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﭘﺎی ﻓﺮﻫﻨگ های ﻏنی ﺗﺮ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ.

ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻃﺮﺍحی ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻭﺭﻭﺩ ﻓﻨﺎﻭﺭی ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍتی ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﺮﺍی ﻛﺎﺳﺘﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮیی ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮی، ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻜﻞ ﻛﺎﻣﻼ ﺟﺪﻳﺪی ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻳﻨﺪ. ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎی ﻣﺠﺎﺯی ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻیی ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮی ﻫﺴﺘﻨﺪ می ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﭘﺎﺳخی ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻭ ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎیی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ، ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﻳﻬﺎی ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺧﻮبی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻛﻮﭼﻚ ﺷﺪﻥ، ﻣﻬﻨﺪسی ﻣﺠﺪﺩ ﻭ ﺗﻤﺮﻛﺰ، ﺑﺮخی ﺍﺯ ﺭﻭﻳﻜﺮﺩﻫﺎیی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎ ﺑﺮﺍی ﺷﻨﺎﺳﺎیی ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎی ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺭﻭی ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺴﺎﺏ می ﻛﻨﻨﺪ.

ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎی ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﺷﺒﻜﻪ ﺍی ﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﻓﻮﺍﻳﺪ ﺯﻳﺎﺩی ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋی ﻣﻨﺒﻊ ﻳﺎبی ﺑﻴﺮﻭنی ﺑﻪ ﺍﺭﻣﻐﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﺮﺯﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺸﺨﺺ ﺳﺎﺯﻣﺎنی ﺑﻪ ﺩﻻﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ (ﺷﻜﻞ ﻭ ﻓﺮﻡ، ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮیی، ﻣﺤﻞ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮیی، ﻛﻴﻔﻴﺖ، ﺧﺪﻣﺎﺕ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﺮﻭﺵ ﻭ…) ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎی ﻛﻨﻮنی ((ﺳﺮﻋﺖ، ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮﻱ، ﻳﻜﭙﺎﺭﭼگی، ﻧﻮﺁﻭﺭی ﻭ… )) ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻣﺮﺯﻫﺎی ﻣﻨﻌﻄﻒ ﻭ ﻣﺘﺤﺮﻙ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺯﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻻﺯﻣﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩﻭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﻣﺠﺎﺯی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺆﺛﺮ ﺍﺯﺗﻜﻨﻮ ﻟﻮژی ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﻫﺎی ﻣﺎلی ﻭﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻧﺴﺎنی ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎی ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺟﻮ می ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﻭ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻭ ﻫﻤﻜﺎﺭی ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﻫﻨﺪ.

ﭼﻜﻴﺪﻩ مقاله کسب و کار مجازی

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻟﺰﻭﻡ ﺑﻬﺮﻩ ﻭﺭی ﺩﺭﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﺮﻋﺖ ﻭﺯﻣﺎﻥ ﻭﻫﻤﮕﺎمی ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﻭﺑﻨﮕﺎﻫﻬﺎی ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﻭ … ﺩﺭ ﺍﺭﺍﻳﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ: ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﻣﺠﺎﺯی ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍی ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﻃﻼﻕ می ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﻜﺎﺭی می ﻛﻨﻨﺪ، ﺩﻭﺍﻳﺮﻣﺴﺘﻘﻞ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺮﺗﺐ ﻭلی ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻓﻨﺎﻭﺭی ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ICT)) ﺑﺎ ﻫﻢ ﻛﺎﺭ می ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎی ﻓﻌلی ﺑﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﺮﺗﺮی ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺁﻥ ﻫﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎیی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻛﺎﺭ می ﻛﻨﻨﺪ.

ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ (ICT) ﺑﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﺣﻀﻮﺭﻓﻴﺰﻳکی ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻛﺎﺭ ﮔﺮﻭهی ﺑﺮﺍی ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺗﻼﺵ می ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭتی ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺟﺪﻳﺪی ﺍﺯﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻃﻼﻕ می ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎی ﺁﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻥ ﮔﺮﻭهی ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﺩﺍﻧﺶ، ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺎلی ﻭ … ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎیی ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﻳﻜﺴﺎنی ﻧﻴﺰ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍی ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻫﺪﻑ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﺯﻃﺮﻳﻖ ﻓﻨﺎﻭﺭی ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ می ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻟﻪ کسب و کار مجازی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭی ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﻴﺎﻣﺪی ﺍﺯ ﻓﻨﺎﻭﺭی ﻫﺎی ﻧﻮﻳﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎتی ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻟﺰﻭﻡ ﻧﻘﺶ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﮔﻴﺮی ﺁﻥ ﺩﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻛﻠﻴﺪی ﻫﻤﮕﺎﻡ ﺑﺎ ﺗﺮقی ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺭﻭی کردی  ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﺠﺎﺯی ﺷﺪﻥ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻮﺍﻧﻊ  ﻗﺎﻧﻮنی – ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺑﺴﺘﺮ ﻫﺎی ﻓﻨﺎﻭﺭی ﻭﻣﺰﺍﻳﺎ ﻭ ﻣﻌﺎﻳﺐ ﺁﻥ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻤﻮﺩ : ﭼﺮﺍ ﻣﺠﺎﺯی ﺳﺎﺯی ﺻﻮﺭﺕ می ﮔﻴﺮﺩ؟ ﻳﺎ ﭼﻪ ﻋﻮﺍﻣلی ﺑﺎﻋﺚ می ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﻨﻴﻢ ؟

ﺍﻳﻦ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺷﺎﻣﻞ :

• ﺩﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ.
• ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻫﺎی ﻋﺎلی.
• ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺳﺮﻳﻊ ﻭ ﻣﺪﺍﻭﻡ.
• ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺗﻮﻟﻴﺪﺍﺕ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺗﺨﺼصی.
• ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻠﺰﻭﻣﺎﺕ ﺑﺮﺍی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺗﺨﺼصی.
• ﻛﺎﺭ ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻧﻴکی.
• ﻏﻴﺮ ﺑﻮمی ﺳﺎﺯی؛ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎی ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎﻥ ﻏﻴﺮﻣﺤلی ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ می ﻳﺎﺑﺪ.

ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﻭ ﻭﻳﮋگی ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻥ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺎلی ﻭ ﻧﻴﺮﻭی ﺍﻧﺴﺎنی ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎیی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﻜﻴﻞ می ﺩﻫﻨﺪ. ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎیی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺎلی ﻭ ﻧﻴﺮﻭی ﺍﻧﺴﺎنی ﺳﺎﺯﻣﺎنی ﺭﺍ ﺗﺸﻜﻴﻞ می ﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺑﺰﺭگ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﭘﺮﻭژﻩ ﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺰﺭگ ﺗﺮ می ﻛﻨﺪ.

ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮﺍی ﻛﻠﻴﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎی ﻛﻮﭼﻚ ﻭ ﻣﺘﻮﺳﻂ (SMEs) ﺑﻪ ﺻﻮﺭتی ﺍﺳﺘﺜﻨﺎیی ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﻄحی ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻠﻴتی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻛﻨﻨﺪ، ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍی ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎیی ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰی ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩی ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﺗﺸﻜﻞ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻗﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺩﺭﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﻭﺭی ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﺴﺘﺮﻫﺎ ﻭ ﺯﻳﺮ ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻣﺰﻳﺖ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎی ﺑﻬﺮﻩ ﻭﺭی ﺍﺳﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻳکی ﺍﺯ ﺍﺳﺎسی ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ﻣﺤﺴﻮﺏ می ﮔﺮﺩﺩ ﭘﻮﻳﺎ ﻭ ﻓﻌﺎﻝ ﺷﺪﻥ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎی ﻛﻮﭼﻚ ﻭ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭼﺘﺮ ﺣﻤﺎﻳتی ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی می ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻧﻘﺶ ﻣﻬمی ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ .

همچنانکه ﺁﻟﻮﻳﻦ ﺗﺎﻓﻠﺮ(1990) ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﺯ ﻣﻮﺝ ﺳﻮﻡ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮی ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﮕﺮفی ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻫﺎیی ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎی ﺍﺻلی ﺗﻤﺎمی ﺍﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ، ﮔﺮﺍﻳﺶ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﻳﻜﭙﺎﺭﭼﻪ ﺭﺍﻳﺎﻧﻪ ﺍی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺮفی ﺳﺨﺖ ﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺍﺭﺗﺒﺎطی ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺩﻧﻴﺎ ﺗﻮﺍﻡ ﺍﺳﺖ.

ﺍﻟﮕﻮﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﺎﺭی ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﻣﺠﺎﺯی

ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﻛﻪ « ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ، ﻣﺠﺎﺯی ﺍﺳﺖ؟ » ﻳﻚ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻄﻠﻖ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻠﻜﻪ  ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻏﻨﺎی ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﺠﺎﺯی ﺑﻮﺩﻥ، می ﺗﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻜﺎﻥ ﻣﺸﺨصی ﺍﺯ ﻃﻴﻒ ﻣﺠﺎﺯی ﺑﻮﺩﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ، می ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠفی ﺍﺯ ﻣﺠﺎﺯی ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻭﻳﮋگی ﺍﺳﺎسی ﺯﻳﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﻨﺎﺳﺎیی ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ:

• ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی :

ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻣﻮﺍﻓﻘتی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻋﻀﺎی ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎ ﻭ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺎی ﺳﺎﺯﻣﺎنی ﻛﻪ ﮔﺮﺍﻳﺶ ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ می ﺭﻭﺩ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﺠﺎﺯی ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎیی ﺑﺎﻻیی ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻓﻌﺎﻻﻧﻪ ﺍﺯ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی ﺩﺭﻭﻥ ﻭ ﺑﺮﻭﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎنی ﺩﺍﺭﻧﺪ.

• ﺷﺒﻜﻪ ﻣﺠﺎﺯی :

 ﺷﺒﻜﻪ ﻣﺠﺎﺯی ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﮔﺮﻭهی ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎی ﺩﺭﻭﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺣﻔﻆ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻧﻴﻚ ﺑﺮﺍی ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎﺯی ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﻘﺶ ﺣﻴﺎتی ﺩﺍﺭﺩ. ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺒﻜﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﻫﺎی ﺍﺭﺯﺵ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ می ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻃﻮلی، ﻋﺮضی ﻳﺎ ﻫﻤﺰﻳﺴﺘﺎﻧﻪ (SYM BIOTIC) ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺭﻗﺒﺎ، ﻫﻤﻜﺎﺭﺍنی ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺍﺭﺯﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﻧﺪﮔﺎﻥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﻛﺎﻻﻫﺎ ﻛﻪ ﻫﻤگی ﺗﺤﺖ ﻳﻚ ﭼﺘﺮ ﭘﻮﺷﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ     ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺷﺒﻜﻪ، ﺑﻪ ﻣﺰﻳﺖ ﺭﻗﺎﺑتی ﺑﺎﻻﺗﺮی، ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ جمعی ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ. ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﻫﺎیی ﻛﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﺭﺍ ﺷﻜﻞ می ﺩﻫﻨﺪ، ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﺸﺨﺺ می ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

•  ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﺠﺎﺯی

ﻛﺴﺐ ﻭ ﻛﺎﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯی ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻧﻮﺁﻭﺭﺍﻧﻪ، ﻫﻤﻜﺎﺭﺍﻧﻪ، ﻫﻤﻔﺰﺍﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﻮﻳﺎ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺷﺒﻜﻪ ﺍی ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻋﻀﺎ (ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎﻱ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺩﻫﻨﺪﻩ) ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎی  ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﻭﻏﻴﺮﻩ ﺩﺭ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﻛلی  ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﺮﻭﺯ می ﻛﻨﺪ.

لینک : اتحادیه کسب و کارهای مجازی ایران